دوستان عزیز، با توجه به نظرات بچه ها تصمیم گرفته شد که اول خاطرات یک نفر رو تمام کرده و بعد به خاطرات دیگری بپردازیم. پس از این به بعد ساعت 6 بعد از ظهر هر روز یک قسمت از دفترچه خاطرات رو میتونید بخوانید.
قسمت دوم: جی دراگون به مدت 5 سال کارآموز SM بود.
جی دراگون زمانی که بچه ای بیش نبود به دلیل حضور در گروه رورا، معروف شد. آهنگ «فرشته ای بدون بال» آن گروه در زمان خودش یکی از معروفترین آهنگ ها بود.
«من قبلاً Bbobbobbo شبکه ی MBC بودم و پیش Bbomee نونا مینشستم و خوب میرقصیدم. فکر میکنم اولین بار توسط گروه رورا کشف شدم. ما حتی کنسرت هایی رو هم در سراسر کشور برگزار کردیم.»
گروه «رورای کوچک» در آن زمان خیلی معروف بود ولی شرکت پس از مدتی تصمیم گرفت کارهای این گروه رو متوقف کنه که همین مورد شوک بزرگی برای جی دراگون بود.
«چون 8 سال بیشتر نداشتم این مورد شوک بزرگی برای من بود. من فکر میکردم میتونم به کارم ادامه بدم و خواننده بشم. به حدی رسید که حتی به مامانم گفتم محاله که دیگه بخوام خواننده بشم. و بعد یه زندگی معمولی مثل همه ی دانش آموزان رو پیش گرفتم»
ولی به نظر میرسه که در تقدیرش این سرنوشت رقم خورده بود. یک روز خوانواده اش تصمیم میگیرن که به پیست اسکی برن، در اونجا شرکت SM با سرپرستی Lee Sooman در حال برگذاری مسابقه ی رقص بود. او در اون مسابقه شرکت کرد و از همانجا به عنوان کارآموز شرکت SM پذیرفته شد. او تقریباً پنج سال تمام در شرکت SM در زمان S.E.S، H.O.T، BOA و شینهوا کارآموز بود.
«موقعی که در شرکت SM بودم، اونقدرها شرکت بزرگی نبود و به جای اینکه هر روز برای تمرین برم، یک بار در ماه یا یک بار در هر سه ماه میرفتم. احتمالاً رئیس های SM من رو نشناسند ولی من خیلی میرقصیدم. من زیاد خوشتیپ نبودم ولی در عوض صورت شیرینی داشتم و خیلی هم فرمان بردار بودم. حتی بعضی اوقات شده بود میرفتم و روی پای اعضای شینهوا مینشستم!»
زمانی که در SM کارآموز بود، جی دراگون هنوز نمیدونست که در آینده میخواد چکار کنه. وقتی کلاس سوم دبستان بود توسط یکی از دوستانش گروه Wu-tang رو پیدا کرد و اونجا بود که یاد گرفت چطور رپ آزاد بخواند.
بعد از اینکه درباره ی سبک هیپ هاپ تحقیق کرد، تصمیم گرفت در این زمینه کار کند و با اعضای گروه Wu-Tang دوستیه نزدیکی برقرار کرد.
«هیونگ هام متوجه شدند که یه پسر کوچکی هست که میخواد یاد گیره چطور میتونه رپ بامزه ای داشته باشه. من توی برنامه ی تلویزیونیشون شرکت کردم و همین باعث شد در سال 2001 به آلبوم هیپ هاپ کره ای Flex بپیوندم.»
شرکت در این آلبومی که هیپ هاپ بود به آینده ی جی دراگون خیلی کمک زیادی کرد.
«برای اون آلبوم، من خودم ترانه ام رو نوشتم و ضبط کردم. هیونگ هام میگفتند که خیلی خوبه ولی انگلیسیم خیلی ضعیفه چون تا به حال به خارج از کشور نرفته بودم و اون احساسی که باید در صدایم نبود. لیریک قسمتی از آهنگ این بود که میگفتم: «من بچه ام ولی بهترینم» (خنده)»
جی دراگون نامش در ترک های آلبوم آورده شد که آهنگ سولویش را خودش نوشته بود. بدین شکل بود که رئیس یانگ هیون سوک او رو پیدا کرد.
«Sean از گروه Jinusean من رو دید و به رئیس یانگ هیون سوک معرفی کرد. حتی Perry (از تهیه کنندگان YG) از من خوشش اومد و میخواست به من کمک کنه. من از اینکه میخواستم یانگ رو ببینم خیلی استرس داشتم. او عضو مورد علاقه ام در گروه Seotaiji بود و خیلی هم لباس های روی مد میپوشید، دستکش و تی شرت های حلقه ای… و من رقصش رو خیلی دوست داشتم. ولی وقتی برای اولین بار دیدمش با اونچه که توی ذهنم تصور میکردم خیلی فرق میکرد. او دمپایی پوشیده بود و با یه لهجه ی عجیب غریبی بهم گفت «اومدی؟» بیشتر مثل یکی از همسایه ها به نظر میرسید تا عضوی از گروه Seotaiji بزرگ.»
یانگ هیون سوک توضیحاتی را راجع به برنامه هایی که برای جی دراگون داشت، به مادر جی دی گفت. وقتی برای لحظه ای مادر جی دی از اتاق رفت بیرون، یانگ سریعاً به جی دی گفت: «وقتی مامانت برگشت بهش بگو که میخوای به این شرکت بیای و حتی شده گریه هم کن»
«من گریه کردم و التماس کردم تا تونستم با YG قرارداد ببندم. وقتی 13 ساله بودم، زمانی بود که Jinusean، 1Tym و Lexy هم با YG بودند. وقتی برای اولین بار به شرکت رفتم دیدم دونگ ووک هیونگ (SE7EN) لباس های هیپ هاپ پوشیده و با نوناها در حال تمرینه. اون موقع به نظرم او خوشکل ترین آدمی بود که تا به حال به عمرم میدیدم!»
جی دراگون روزهای اولیه ی زندگیش رو به تمیز کردن اتاق های تمرین، تمیز کردن آینه ها با روزنامه میپرداخت و هر چی سونبه هاش بهش میگفتم انجام میداد.
«به مدت یک سال تنها کاری که من میکردم تمیز کردن بود. من آب به سونبه ها میدادم که تمرین میکردند و غذاشون رو براشون آماده میکردم. بهتر بگم که برنامه ی من این بود: یک ساعت تمیز کردن، دو ساعت تمرین، و دوباره یک ساعت دیگه تمیز کردن.»
قبل از اینکه 14 سالش بشه در آلبوم Perry حضور پیدا کرد و به برنامه های موسیقیه زیادی رفت و در نهایت همراه با هیونگاش در کنسرت ها شرکت کرد. اون زمان بود که برای اولین بار ته یانگ رو دید که در میوزیک ویدئوی Jinusean بازی کرده بود…
قسمت اول خاطرات جیونگ را میتونید اینجا بخوانید…
میوزیک ویدئوی Storm از Perry که G-Dragon در آن رپ میخواند: دانلود
Original Article @ Here & Here
Translate to English By: BigBangUpdates.Com
Translate to Persian By: Honeyeli @ BigBangLife.Wordpress.Com
دوست داشتن در حال بارگذاری...
مرتبط
Honeyeli
TOP-Lover
missy
We're Forever With U, BIGBANG 
واااای عالی بود من خییییلی دوست داشتم که بیشتر در مورد زندگی جی دی بدونم!!
وقتی که قسمت اول رو خوندم واقعا ناراحت شدم خیلی اعصاب خورد کن بود آخه اصلا توی کنسرت چیزی نشد!!اینا باید یه کنسرت آمریکایی ببین و مقایسه کنن 😡 !!!!
ولی واقعا جی دی خییییلی تلاش می کنه!؛))))اون خیلی تکه!!!
واقعا ناراحت کننده بود. 😦
راستی مرسی که اینا رو ترجمه می کنین و می ذارین …. جدا فارسیش بیشتر می چسبه!!:دی
خواهش میکنم عزیزم.
سیلوم به عزیز خودم…
وای خدا..پس از این به بعد چه قدر ساعت های 6 واسم عزیز میشن..
اون قسمت آینه پاک کردن و کار کردن جی دی باید عبرت خیلی از خواننده های بی خودیه کره باشه….واقعا وقتی بعضی ها رو مقایسه حرصم می گیره..که چرا اصلا اونا باید به حساب بیان…
ولی خف قیاس اصلا کار خوفی نسیست.(:
ای جانم..به قول خودش بعد یه سربالایی یه سرپایینی هم وجود داره…
ولی انگار این سرپایینی هم واسه جیونگ اوپای ما پر از مشقته….
هرکلمه ای که از بیگ بنگ یاد میگیرم و می فهم بیشتر عاشقشون میشم…
حیف اون روزهایی از عمرم که اصلا این گروه رو نمی شناختم….
میگم دقت کردی چه قدر فلسفی حرف میزنم این چند وقته؟؟برق چشمای جی دراگون گرفتتم…[نیشخند]
ُلام آیدا جونم خوبی؟
دقیقا همینطوره، ولی همونطور که گفتی نباید مقایسه کرد.
آره آیدا جونم واقعا عالیه 😉
در ضمن کی گفته جی دی بچه گیش زیاد خوشتیپ نبوده؟؟
نیگا…بچه ام از همون اول فشن میزده…
😉
WTF من الان در حالت shock به سر میبرم بعد از خوندن اینکه جی دی قبلا در اس ام بوده…
من هم خیلی وقت نیست که این موضوع رو میدونم فکر کنم دو ماه پیش بود که فهمیدم.
سلام عزیزم خیلی باحال بود مخصوصا اونجاش که گفت
» او عضو مورد علاقه ام در گروه Seotaiji بود و خیلی هم لباس های روی مد میپوشید، دستکش و تی شرت های حلقه ای… و من رقصش رو خیلی دوست داشتم. ولی وقتی برای اولین بار دیدمش با اونچه که توی ذهنم تصور میکردم خیلی فرق میکرد. او دمپایی پوشیده بود و با یه لهجه ی عجیب غریبی بهم گفت “اومدی؟” بیشتر مثل یکی از همسایه ها به نظر میرسید تا عضوی از گروه Seotaiji بزرگ »
وااااااای خیلی باحال بود چه زده حالی به بچه وارد شد.. 😀
ای جانم اونجاش که گفت به مدت یه سال کار می کردم و به حرف سنبه هام گوش می کردم دلم چقدر سوخت براش چقدر نامرد بود کار ازش می کشیدن
ولی خدایی من باشم برم اونجا بدونم آخرش مثل جی دی اینجوری میترکونم 2 سالم بگن کار کن می گم چشم ..
مرسی هانیه جون
بیشتر منظورش این بود که خودش رو نمیگرفت و دوستانه برخورد میکرد.
کار هم خودش میکرده مطمئن باش کسی مجبورش نمیکرده. 😉 خودش دوست داشته یک کاری واسه سونبه هاش بکنه. الهی.
خیلی جالب بود, واقعا جی دی لیاقت بهترینها رو داره.گونم از همون وقتی که دنیا اومده میدونسته تو زندگی اش چی میخواد و هدفش براش معلوم بوده,واقعا استقامت و تلاشش رو تحسیم میکنم و دوست دارم من هم تو زندگی ام اینقدر محکم و پرتلاش باشم.^_^
YG هم از همون اول میدونسته چه استعدادی رو کشف کرده که گفته “وقتی مامانت برگشت بهش بگو که میخوای به این شرکت بیای و حتی شده گریه هم کن” 😉 بچه ای که هز همون اول شعر میگه و رپ و میخونه و میرقصه و فشن رو کامل میفهمه و … دیگه چی میخواد که جی دی نداره…
از همون بچگی فهم و شعورش بالا بوده. 😀
واقعا عالیه از هر لحاظ
الهيييييييييييييي
باورم نميشه از همون بچگي اينقدر سختكوش بوده
هانيه جون يه دنيا ممنونم كه اين مقاله ها رو ميگذاري
من هيچ كدوم از اينا رو نميدونستم
خواهش میکنم عاطفه جونم. 😉
بازتاب: GD Diary, Part 4: GD disappointed with the thought of Idol Group « We're FOREVER With U, BIGBANG